Het plantagecontrast - 31 maart 2023

De jetlag speelt ons toch wat parten. We weten precies niet goed of we er nu beter aan doen om vroeg te gaan slapen en vroeg op te staan, of eerder laat… Enfin, tot daar… we zien wel.

Tegen rond een uur of 9 geraken we toch met de fiets in Leonsberg, waar we per bootje overgezet worden naar Nieuw Amsterdam (meteen naar de afgelegen plantage ‘Rust en Werk’ was blijkbaar geen optie).

We moeten dus fietsen van Nieuw Amsterdam naar Mariënburg om de oversteek te doen naar Frederiksdorp… oké, geen probleem. Maar ’t is toch behoorlijk pittig, die fietstocht. Wind op en vals plat… met een elektrische fiets een fluitje van een cent, maar hier… In Mariënburg besluiten we toch de plaatselijke suikerrietplantage op te zoeken. Een Nederlander die er aankomt met de motorfiets vertelt ons dat hij geprobeerd heeft om de Surinaamse overheid te overtuigen om te investeren in de renovatie van deze plantage. Het is aan dovemans oren besteed… 

Na een mooie uitleg over wat hij al heeft ondernomen om via een mogelijke stichting de plantage te restaureren… maar intussen de moed heeft opgegeven, verwijst hij ons door naar Willy, de plaatselijke gids, die er ook zélf jaren gewerkt heeft, tot in 1987. De plantage werd toen verkocht aan een Chinees, die er gewoon alle ijzer uit haalde, dat boeltje verkocht en de rest liet verloederen… echt schrijnend! Onderweg had een andere zgn. gids geprobeerd om met hem de site te bezoeken, maar dat bleek een of andere junkie te zijn, dus… waren we héél content met onze Willy, die dan ook heel gepassioneerd vertelde over zijn tijd in de plantage. Geïllustreerd met foto’s en documentatie maakte hij ons wegwijs over het hele domein, de directeurswoning, de onderdirecteurswoning, de plaats waar hij destijds 90kg suikerriet op zijn rug moest dragen naar de fabriek, enz… het hele proces van het oogsten van het suikerriet tot het omzetten in zakjes van 1 tot 5 kg (en méér) witte of bruine suiker… én het maken van rum! Momenteel wordt zelfs de suiker om de plaatselijke Borgoe rum te bereiden, ingevoerd!

Via de overzet ging het dan van Mariënburg richting Frederiksdorp. Het contrast kon niet groter zijn! Alle gebouwen van déze plantage werden helemaal gerestaureerd en omgebouwd tot een soort luxe resort, waar je dus wel een idee kan krijgen misschien hoe die woningen er destijds uitzagen, maar er nu wel kan genieten van een drankje, een maaltijd (heel voortreffelijk!), een plonsje in het zwembad (als je er logeert)… kortom: een resort om heerlijk te vertoeven en te chillen… Of hoe een privépersoon er wél iets kan van maken en de overheid totaal niks…

Schrijnend… hoe een regering NIKS doet en alles laat verloederen… (de natuur heeft intussen plantage Mariënburg helemaal ingepalmd) en de ex-werknemer er probeert als gids nog een (schamel) centje bij te verdienen om zijn zoon te laten studeren en een beter leven te laten opbouwen dan hij zelf gekregen heeft… Tja, het stemt tot nadenken…

We keren terug naar Nieuw Amsterdam en brengen een kort bezoekje aan het plaatselijke openluchtmuseum, om dan opnieuw de Surinamerivier te dwarsen en via Leonsberg huiswaarts te keren.